Borelioza

Borelioza jest chorobą wielosystemową, która wydaje się atakować wszystkie rodzaje tkanek i wszystkie organy ludzkiego ciała. Jest to choroba, która u jednych ma przebieg łagodny, a u innych bywa wyniszczająca. Może człowieka okaleczyć, unieruchomić lub zamglić mu umysł. Atakuje mężczyzn, kobiety i dzieci, a nawet ulubionego psiaka. Można mieć ujemne wyniki testów i być chorym, lub dodatnie i nie mieć żadnych objawów. Jedni mają objawy już w kilka dni po ukąszeniu, podczas gdy u innych mijają lata, zanim choroba ta zostanie zdiagnozowana.

​

Jeszcze kilkanaście lat temu jedynie 10 proc. wszystkich pajęczaków przenosiło groźne choroby odkleszczowe, w tym m.in. boreliozę. Dziś już co trzeci kleszcz jest nią zarażony. Wiele osób chorych na boreliozę twierdzi, że nigdy u siebie nie zauważyło kleszcza. Istnieją dowody, że nie tylko kleszcze mogą zarażać krętkiem borrelii, ale również inne owady oraz człowiek. Kleszcze zakażają się krętkiem podczas pobierania krwi zakażonych zwierząt. Podczas ugryzienia kleszcz najczęściej przekazuje krętki borrelii w towarzystwie innych zarazków, które ma w ślinie czy limfie (wirusy, bakterie, pasożyty). Mówimy wtedy o: „koinfekcjach boreliozy”.

​

U zarażonych osób i zwierząt stwierdzono obecność krętków w różnych płynach ustrojowych (krew, mocz, płyn mózgowo-rdzeniowy, ślina, mleko, sperma, pot), ale zmienna jest wtedy ich zdolność do zarażania. Żeby doszło do zarażenia drugiego osobnika, krętek musi się przedostać do jego krwi, czyli w tych niebezpośrednie związanych przypadkach (jak w wirusie HiV) potrzebne są skaleczenia skóry, zranienia krocza itp.

Zdaża się że osoba zarażona jest krętkiem borrelii już od młodości, ale pozostaje on w ukryciu, dopóki organizm jest silny, aktywny i dotleniony (bakteria jest beztlenowa, tlen jej przeszkadza). Dopóki mamy sprawny układ odpornościowy, to nie chorujemy i nie mamy objawów choroby. Jednak te ukryte patogeny (często otoczone biofilmem, których nie rozbije nawet antybiotyk) czekają na dogodny moment wyjścia, czyli spadek naszej odporności (najczęściej wywołany przewlekłym stresem lub inną chorobą która wyniszcza organizm). 

​

​

Objawy klasyczne:

 

Wczesny etap

 

W ciągu 1 do 4 tygodni od ugryzienia większość ludzi ma pewne objawy boreliozy. Okrągła wysypka zwana rumieniem wędrującym rozwija się w miejscu ugryzienia w około 70% przypadków. Powoli rośnie, osiągając nawet do 30 cm lub więcej. Niestety 30% przypadków jest w tej fazie bezobjawowych lub występują inne symptomy, które można łatwo pomylić lub zignorować.

 

Może to być:

• odczucie ciepła w miejscu ugryzienia, ale prawdopodobnie nie będzie swędzić ani boleć

• ukaże się zupełnie w innym miejscu na ciele

• wygląda jak tarcza strzelnicza

• może wyglądać inaczej u każdej od osoby, zwłaszcza jeśli masz ciemniejszą skórę.

 

Niektóre osoby zgłaszają również objawy, które można łatwo pomylić z przeziębieniem lub grypą na tym etapie, w tym:

• Gorączka

• Dreszcze

• Bół głowy

• Zmęczenie

• Obrzęk węzłów chłonnych

• Ból stawu

• Bóle mięśni

 

 

W miarę rozprzestrzeniania się infekcji

 

Jeśli choroba nie jest leczona we wczesnym stadium, w ciągu kilku tygodni lub miesięcy może rozprzestrzenić się na inne obszary ciała, takie jak:

• Stawy

• Serce

• System nerwowy

 

Możesz również mieć więcej wysypek i okresów bólu i osłabienia rąk lub nóg. Inne objawy to:

• Porażenie mięśni twarzy (porażenie Bella)

• Bół głowy

• Kiepska pamięć

• Szybkie bicie serca

• Duszność

• Zawroty głowy

• Stan zapalny mózgu i rdzenia kręgowego

 

Objawy choroby w późnym stadium

 

Jest to najpoważniejszy etap choroby, w którym leczenie albo nie działało, albo nigdy się nie rozpoczęło. Zwykle dzieje się to wiele miesięcy po pierwszym ugryzieniu i już cieżko jest wyłapać co było powodem tego stanu. Objawy obejmują:

• Zapalenie stawów, zwykle w kolanach (zapalenie stawów)

• Uszkodzenie nerwów (nerwy obwodowe)

• Oszołomienie, dezorientacja, 'mgła'

• Zapalenie mięśnia sercowego i nieprawidłowe bicie serca (rzadziej)

​

W późnej fazie choroby (która może wystąpić wiele miesięcy a nawet lat po zakażeniu) obserwuje się dodatkowo m.in.: przewlekłe zanikowe zapalenie skóry, przewlekłe zmęczenie, nadwrażliwość na alkohol, bóle mięśniowe, wypadanie włosów, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, zaburzenia psychiczne, a nawet choroby autoimmunologiczne.

​

Czasami to jednak nie takie proste:

​

Przy braku specyficzności objawów boreliozy zauważam jednak pewne powtarzające się cechy:

​

• Dobry wygląd chorego i prawidłowe wyniki badań diagnostycznych – pomimo fatalnego samopoczucia. Taki stan może trwać wiele miesięcy. Często nawet rodzina nie wierzy choremu, a lekarze odsyłają go do psychologa lub psychiatry.

​

• Cykliczność objawów. U większości chorych obserwuje się nasilenia objawów co 3–4 tygodnie.

​

• Objawy zgodne z regułą „pojawiam się i znikam” są najczęściej:
                 - asymetryczne (po jednej stronie ciała),
                 - wędrujące (raz tu, raz tam),
                 - napadowe (pojawiają się nagle),
                 - przemijające (potrafią samoistnie ustąpić, by po jakimś czasie ponownie powrócić – często w inne miejsce).

​

​