Borelioza to infekcja przenoszona przez ukąszenie kleszcza zakażonego bakterią o nazwie Borrelia spp. Bakteria przenosi się na kleszcze oraz (jak wiele najnowszych badań wskazuje) inne owady, które gryzą zakażone zwierzęta, takie jak jelenie i myszy. Szansa na zarażenie się chorobą wzrasta, im dłużej kleszcz jest przyczepiony do ciała. Oczywiście nie wszyscy ludzie, których ukąsi kleszcz, choruje na boreliozę ale trzeba zwrócić uwagę na symptomy, które mogą świadczyć o rozwijającej się chorobie.
Objawy:
Wczesny etap
W ciągu 1 do 4 tygodni od ugryzienia większość ludzi ma pewne objawy boreliozy. Okrągła wysypka zwana rumieniem wędrującym rozwija się w miejscu ugryzienia w około 70% przypadków. Powoli rośnie, osiągając nawet do 30 cm lub więcej. Niestety 30% przypadków jest w tej fazie bezobjawowych lub występują inne symptomy, które można łatwo pomylić lub zignorować.
Może to być:
odczucie ciepła w miejscu ugryzienia, ale prawdopodobnie nie będzie swędzić ani boleć
ukaże się zupełnie w innym miejscu na ciele
wygląda jak tarcza strzelnicza
może wyglądać inaczej u każdej od osoby, zwłaszcza jeśli masz ciemniejszą skórę.
Niektóre osoby zgłaszają również objawy, które można łatwo pomylić z przeziębieniem lub grypą na tym etapie, w tym:
Gorączka
Dreszcze
Bół głowy
Zmęczenie
Obrzęk węzłów chłonnych
Ból stawu
Bóle mięśni
W miarę rozprzestrzeniania się infekcji
Jeśli choroba nie jest leczona we wczesnym stadium, w ciągu kilku tygodni lub miesięcy może rozprzestrzenić się na inne obszary ciała, takie jak:
Stawy
Serce
System nerwowy
Możesz również mieć więcej wysypek i okresów bólu i osłabienia rąk lub nóg. Inne objawy to:
Porażenie mięśni twarzy (porażenie Bella)
Bół głowy
Kiepska pamięć
Szybkie bicie serca
Duszność
Zawroty głowy
Stan zapalny mózgu i rdzenia kręgowego
Objawy choroby w późnym stadium
Jest to najpoważniejszy etap choroby, w którym leczenie albo nie działało, albo nigdy się nie rozpoczęło. Zwykle dzieje się to wiele miesięcy po pierwszym ugryzieniu i już cieżko jest wyłapać co było powodem tego stanu. Objawy obejmują:
Zapalenie stawów, zwykle w kolanach (zapalenie stawów)
Uszkodzenie nerwów (nerwy obwodowe)
Oszołomienie, dezorientacja, 'mgła'
Zapalenie mięśnia sercowego i nieprawidłowe bicie serca (rzadziej)
W późnej fazie choroby (która może wystąpić wiele miesięcy a nawet lat po zakażeniu) obserwuje się dodatkowo m.in.: przewlekłe zanikowe zapalenie skóry, przewlekłe zmęczenie, nadwrażliwość na alkohol, bóle mięśniowe, wypadanie włosów, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, zaburzenia psychiczne, a nawet choroby autoimmunologiczne.
Diagnozowanie boreliozy
DIAGNOSTYKA KONWENCJONALNA
Lekarze mogą zdiagnozować chorobę na podstawie wyników fizycznych, takich jak wysypka typu „rumień” wraz z historią objawów. Ale nie każdy ma wysypkę i nie każdy pamięta ugryzienie. W celu potwierdzenia diagnozy można wykonać specjalne badania krwi po 3 do 4 tygodniach od podejrzenia kontaktu. Inne testy, takie jak nakłucie lędźwiowe lub biopsja skóry, mogą być wykonane, aby pomóc zdiagnozować lub wykluczyć inne schorzenia.
W konwencjonalnej diagnostyce boreliozy wykorzystujemy:
1. Badania przesiewowe: oznaczanie ELISA przeciwciał przeciw boreliozie w klasie IgG/IgM. Jest to podstawowe badanie w przypadku podejrzenia boreliozy.
Przeciwciała IgM pojawiają się we krwi po 3-4 tygodniach od ukąszenia i utrzymują około 3-4 miesiąca.
Przeciwciała IgG pojawiają się po około 6-8 tygodniach od ukąszenia i utrzymują się kilka lat.
2. Badania potwierdzające: testy potwierdzenia - przeciwciała przeciw boreliozie IgG/IgM metodą Western-Blot. Jest to drugi etap diagnostyki. Badanie wykonujemy po otrzymaniu pozytywnego wyniku w badaniach przesiewowych. Można go wykonać po 4-6 tygodniach od ukąszenia.
3. Badanie DNA krętka metodą PCR w materiale od ukąszonego - wykonywane jest od kilku do 12 dni po ukąszeniu.
Nie zawsze jednak zdiagnozowanie boreliozy jest tak proste. Czasami niezbędna jest diagnostyka uzupełniająca.
Morfologia Podwyższone WBC (> 11,500) może wskazywać na aktywną infekcję boreliozy (Lyme).
Test LTT borelioza – to test transformacji limfocytów. Opiera się na badaniu odpowiedzi limfocytów na antygeny krętkowe in vitro (w warunkach hodowli) i nie został jeszcze zweryfikowany dlatego nie jest oficjalnie zalecany w diagnostyce boreliozy. Niemniej jednak część lekarzy ILADS korzysta z tego testu, choć ostatnio ukazały się badania, ze test może dawać wyniki fałszywie dodatnie.
ELISPOT – Test bada komórkową odpowiedź naszego układu odpornościowego. Badanie to, podobnie jak LTT, można wykonać właściwie od razu po domniemanym zakażeniu, nie czekając kilku tygodni na pojawienie się przeciwciał. ELISPOT jest od 20 do 200 razy bardziej czuły niż zalecany test ELISA. Szacunki mówią o 84-procentowej czułości i nawet 94-procentowej swoistości. Długo uważano, że pozytywny wynik testu świadczy o aktywnym zakażeniu patogenem. Jednak holenderskie badania postawiły tej tezie duży znak zapytania, z powodu supresji immunologicznej limfocytów T, które mogą nie reagować. Ponadto, ze względu na sekwestrację, układ odpornościowy może nawet nie zauważyć zarazków.
TESTY Elektromedycyny – testy te wykorzystują urządzenia przesiewające, które używają oprogramowania w celu wykrycia braku równowagi energetycznej. Również wykorzystywane są do wykrywania częstotliwości energetycznych wielu różnych patogennych drobnoustrojów, a tym samym do obecności tych mikroorganizmów. ZYTO jest używany przez wielu praktykujących lekarzy Lyme, takich jak Lee Cowden, MD. Uważa się że ma ponad 90% trafionych wyników. Inne urządzenia mogą być mniej lub bardziej dokładne.